YOKLUĞUN...

Perdelere gömdüm dört duvarýmý
Göz pýnarlarýmdan yokluðun aktý
Fýrtýnalar vurdu son baharýmý
Ulu çýnarlarým yapraklar döktü...

Oysa ne baharlar kucaklamýþtýk
Yaz yaðmurlarýna düþ saklamýþtýk...
Umutsuz günleri yasaklamýþtýk
Bahtýmýza heyhat! son bahar çýktý...

Yemyeþil doðayý cennet yapandým...
Her yol ayrýmýnda sana sapandým...
Sen gidince dört duvara kapandým.
Dört duvarýmý da hasretin yýktý...

Viraneler oldu þimdi meskenim...
Sensiz yarýnlara, düne küskünüm.
Senle bülbül iken sensiz suskunum...
Yokluðun koca bir maziyi yaktý...
Sosyal Medyada Paylaşın: