Acaba Mutlu Musun
Acaba Mutlu Musun
Ýlk gördüðüm cemâlin tertemiz, safça bir yüz,
Semirdiysen hiç þaþmam, servet düþkünü açgöz!
Sanma ki çaldýklarýn ömrüne ömür katar,
Sanma ki haram mülkün aç nefesine yeter.
"Çok sevdim" demen var ya, ne yakýþýrdý sana,
Güzel olan sevilir. Gülü sev, kulu da sev!
Sevmenin adâbý var, lütfen kâlbleri kýrma!
Gülü incitmeden sev, kulu kötü günde sev!
"Ýyi ve kötü günde" diyerek sorulunca,
"Evet" diye haykýran sen deðil miydin ki, yâr?
Nerdeydin ben düþünce, yerlere serilince?
Hararetli yeminler çabuk unutuluyor.
Ýnsan umutlanýyor, ne hayâller kuruyor;
Ýstiyor ki evimiz, çoçuklarýmýz olsun.
Ben kendimden korkmuþtum, lâkin bende duruyor,
Zalim! Ýlk sen unuttun. Acaba mutlu musun?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.