kar yok
yaðmur yok
karla karýþýk yaðmur ve kar yaðýþlý diyen spiker de yok
mevsim normallerinin ve gökyüzünü kaplayan sis perdesi altýnda
zombi gibi yaþýyoruz
herkesin üzerinde bi h’içlik
kimse kimsenin kimsesi olamýyor amma
herkes hiç kimsenin elini
her þeyiymiþ gibi tutuyor
kaldýrýmlar ayak bastý parasý istiyor polis marifetiyle
sokaða çýkma yasaðý
kýlýfý hazýr bahane
bir çocuk dublör arýyor gölgesine sokak lambasýndan
bir çocuk korkuluk gibi tutuyor serçe parmaðý
ve bir adam temize çekmek istiyor karaladýðý geçmiþi
bir kadýnsa temyize
belki deðiþir diye kaderi
ne vakit otobüs görse
yoldan çýkýyor beklemeye aldýðýmýz hisler
kablosuz baðlanýyoruz birbirimize
bu yüzden elektrik alamýyoruz belki
þarjý azalýyor kalbimin
çekme gözlerinden fiþimi...