Hüznümün Hikâyesi

Ýnce bir tel kopuyor gönlümün bir yerinden
Kopan telin sýzýsý harfe kelama sýðmaz
Dertli bir ut sesinin ezgisi ta derinden
Kýrýk kanatlarýyla yükselip göðe aðmaz


Ýncinir kelimeler þarkýmýn güftesinde
Dizelerde sýrlanan gönlün aynasý puslu
Bir tren düdüðünde ve bir vapur sesinde
Kýtalar haritasý çizilir çok uluslu


Hasret yelpazesiyle harlanýr dem dem ateþ
Ömür güzergâhýnda ölüm kaçýncý durak
Sular tutuþur bazen zorlu yangýnlara eþ
Bu yangýn sonrasýnda gönül topraðý çorak


Sözcükler lügatlerden çýkmaz ki kolay kolay
Çekmez sýzýlarýný koysan da tonluk kantar
Güncelerde okunmaz hüzün ýtýrlý olay
Açýk artýrma misal derdim eksilmez artar


Gönlün gergefine naz ince ince iþlenir
Ve her sözcükte niyaz dem dem göðe yükselir
Leyla’nýn elâ gözü o an meneviþlenir
Göçeriz bu cihandan bir hüzünlü an gelir...
Ankara, 1Ocak 2021 Ýbrahim Kilik
Sosyal Medyada Paylaşın: