Gözlerindi beni alýp götüren... Ýstanbul’un mavisi, gökyüzünün bulutu. Þimdi ise diyorsun ki mavileri alýp gidiyorum. Madem öyle gökyüzü mavi ben yaðmurlarla takýlýrým... Senin aþkýn benim gönlümde hüküm yedi, Gönlümdeki seni alamazsýn ya. Benim derdim laf anlamaz, Ben sensiz iflah olmam Benim derdim dert deðil bu aþký kitap yazmaz. Ben sensiz olurum, Gönlümden uzak olmadýkça da uzaktan da severim. Nereye gidersen git, nerede unutursan unut, Ýki kiþiden biri ayný sevgiyle kalýrsa aþk o zaman aþk. Þimdi gidiyorsun ben kalýyorum. Benim sende ki sevdam yara deðil. mavi gökyüzünün yaðmurlarý altýnda aðlama nedenim. Bu aþk bana dert deðil.benim sana lal oluþum. Ben sen de lal olmuþum hiç bir kitap yazmaz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeynepcx Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.