ARALIK AYINDAYIZ

Bak görüyor musun yine aralýk ayýndayýz.
Toprak beyaz kefeni giymiþ.
Etrafta ne kadar çok ölüm var böyle.
Her yerde sessizlik çýðlýklarý yankýlanýyor kulaklarýmda.
Yürüyorum öyle, neden, niçin,nereye.
Bir belirsizliðin içinde yürüyorum, yüreðimde bir eksiklik.
Sokak lambalarý mi titriyor yoksa ben mi?
Parke taþýlarý neden bu kadar soðuk
Yoksa benim ayaklarým mý çýplak.
Buz tutmuþ bedenim yalýn ayak yürüyorum.
Bütün caddeler sessiz, kimse yok ortada
Sanki herkes yüreðinde birini öldürmüþ yasýný tutuyor.
Kimse yok bir ben kalmýþým ne olduðum belirsiz
Düþünüyorum þimdi.
Bu aralýk neden bu kadar acýmaz.
Yoksa bu kýþ mý çok soðuk geçiyor.
Anlamadým anlayamýyorum iþte.
Düþünüyorum þimdi
Bütün bunlara sebep olan sen misin?
Acýmasýzca olan gidiþlerin mi yoksa.
Bilmiyorum, bilemiyorum iþte.
En çokta bu beni kahrediyor.
Neden herþey bu kadar bilinmezlik içinde.
Niye herkes birini yüreðinde öldürmüþ.
Gece deðil henüz neden herkes gözündeki perdeleri kapatmýþ.
Ya sokakta kar topu oynayan çocuklar nerede.
Söylesene neden herþey bu kadar bilinmezlik içinde.
Peki ya kalbim o niye ritimsiz atýyor.
Söylesene bana herþeye sebep olan sen misin.
Yüreðinde infaz mý ettin beni, neden nefes almakta zorluk çekiyorum.
Gerçekten anlamýyorum bunlara sebep olan yokluðun mu?
Yoksa gördüklerimin hepsi bir kâbus mu?
Gördüklerim kâbus ise uyandýrýn beni bu rüyadan.
Yoksa aklýmý mý yitirdim, ama yok yok olamaz.
Aklý olmayan bu kadar çýrpýnmaz.
Gerçekten bilmiyorum.
Bildiðim tek þey yüreðimde koca bir kasýrga.
Herþeyi darman duman etmiþ.
O sokaktan bu caddeye savrulup gidiyorum.
Bir kaç adým attýktan sonra tekrar durup düþünüyorum.
Bütün bu bilinmezlikler için de emin olduðum tek bir þey var.
Herþeye sebep olan sen ve gidiþin.
Doðruya en yakýn ihtimal bu geliyor aklýma.
Çünkü senle sevmiþtim, seninle güzeldi herþey.
Koca bir hayatý senin dudaklarýnýn arasýna sýðdýrmýþtým.
Aralýk ayý bile bu kadar soðuk deðildi sen varken.
Kalbim seninle birlikte iken böyle dengesiz ve ritimsiz atmazdý.
Caddeler bu kadar sessiz deðildi, çocuklar kar topu oynardý.
Ya parke taþýlarý onlar bile bu kadar merhametsiz deðildiler.
Caddeler sokaklar birbirine karýþmazdý.
Yuvalar sýcaktý, aþk dumaný tüterdi bacalardan.
Herþey de bir anlam vardý yaþamanýn bile.
Gülüþlerin, onlarýn benim için bir anlamý vardý.
Yaþamak için sebebimdin sen.
Þimdi sende yoksun, yaþamanýnda bir anlamý kalmadý.
Sen yoksun gülüþlerin yok çekip gittin.
Seninle birlikte herþey anlamýný yitirdi.
Bir beden bedenin için de ritimsiz atan bir kalp.
Yürüyorum öylesine.
Denizin ortasýnda kaybolmuþ gibiyim.
Rotam belli deðil yönüm belirsiz, önümde dalgalar.
Savrulup gidiyorum bir o tarafa bir bu tarafa.
Yazan Sinan Toker
Yazýldý Tarih:31/12/2020/Gümüþyaka/Arýcak/Elazýð
Sosyal Medyada Paylaşın: