Güneþ veda ederken baþlar bizim þarkýmýz Evrenin beyaz kýzý görünür uzaklardan Gök parlar þimþek çakar arþý sallar yankýmýz Yaðmurun kýsýk sesi duyulur sokaklardan.
Toprak kokar yeryüzü ruhum suya müptela Aþkýn rengi belirsiz ne yeþildir ne ela Bir gerdanlýk gibisin boynumda tatlý bela Gülücükler saçýlýr kýrmýzý yanaklardan.
Mutluluk bir ýþýktýr yanar göklerde bile Sihirli tüm sözcükler her ne dilersen dile Teline dokunmadan notalar gelir dile Dökülür kelimeler gül kokan dudaklardan.
Gülüþe eþlik eder yýldýzlar müzik ve ben Uzanýrým eline naðmelerim bitmeden Dansa kalkmýþsa ruhlar sorulmuyor ki neden Sabah görünür güneþ yeniden þafaklardan.
Uzak dursun bulutlar yýldýzlar kaybolmasýn Umutla beklenilen kýzýl güller solmasýn Mutluluðu çok görüp kýskananlar olmasýn Ayaðýn kesilmesin görkemli konaklardan.
Siyahý giyse gece yeþil bize al olur Ay oldukça gecede karanlýklar kaybolur Belki içten gülüþler bir yerlere dert olur Sonra kurban ederler uzak dur sunaklardan. Selma Çanakçýoðlu 1 Ocak 2021 3:30 Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.