RÖNESANS
AMA YIL 2020 – RÖNESANS
Ýsmin, doðuþun yeni bir yýlýn umuduydu
Karanlýk çaðý yaþamadan önceydi o efsane
Anlatýlýrdý söz ile o zamanlar
Ozanlar ellerinde kopuzla eþlik ederdi
Bir sýr perdesi yýrtýlýrdý alemin önünde
Alem konuþur dururdu dünyaca
Biz dinlerdik esefle
Ýsyan bayraðýný gökyüzünde rüzgara yem etmeyi düþünürdük
Sallardýk beyaz bayraðýmýzý onun yerine
Bilirdik bu teslim olmaktý
Sonra dedik ki söylesin ozanlar, konuþsun alem
Biz tarih öncesinin belirsizliðiydik
Tarih bahsetmedi bizden
Karanlýk çaðý yaþamadan önceydi o efsane
Sonra bir fikir uyandý Mezopotamya’dan
Devirler, çaðlar basamak basamak yükselecekti
Tahminim bir iðne deliðinden bakýnýyordu ancak
Zigguratýn giriþindeki bir sümer adamý
Radyo dinlerken bulmuþtu yazýyý
Elinde radyosu ve bir kil tablet
Kayýt altýna alýyordu geleni gideni
Yazýnýn bulunmasýna en çok ben sevindim
Her akþam üstüydü
Ben onu yazýyordum, ilk çað baþlamýþtý artýk
Tarih seni yazmaz dedi sümer adamý
Radyoyu dinlerken söylemiþti bunu: ‘’Sende yazma’’
Bozkýrýmýzdan rüzgarlar alýp götürdü sanmýþtým umutlarý
2020’ydi umudu var edende yok edende
Ya da tüm suçu ona atfeden bendim
Orta çað baþladý böyle böyle
Ozanlar býraktý ellerindeki kopuzlarý
Alem susmaya baþlamýþtý
Kimi zaman adýný zikrediyordu orta çaðýn
Önce Roma ikiye bölündü
Biri
Sonra diðeri
Ve yok olup gittiler
Bir masal deðildi duymak istediðim
Çünkü asýrlardýr bekledim gerçekliði
Tanýk olduðum koskoca bir tarihti
Ýmzaladýðým ruhumun Sevr’iydi
Sevriydi fakat öyle kolay deðildi
Aklým artýk bunu kabul etmezdi
Zihnimin önündeki perdeler aralanmýþ
Kabul edemediðim bu oyun önümde sergilenmiþti
Artýk ne Romeo ne Juliet umrumda deðildi
Zihni mücadeleydi bu topyekün
Bir devrim bir ihtilal bir uyanýþ yolunda
Rönesans’tý atýlan ilk adým
Son buldu 2020’ye dair ne varsa
Sümer adamý yaþamýyor artýk
Ve ben yazmayý unuttum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.