Pandemi ve Nefsim
Neydiin diye bana sorma gardaþým.
Odadan odaya tur atar oldum.
Pandemiyle kýzýla boyanmýþ yollar.
Camdan uzanýpta bakamaz oldum.
Nefis koronadan dahada sakat.
Býrakmaz dizine ne güç ne takat.
Ne maske fayda eder nede nasihat.
Nefis belasýndan çok týrsar oldum.
Her akþam haberde tablo artýyor.
Gördüðüm vakalar yürek yakýyor.
Cahiller kuralý yoka sayýyor.
Aþý yollarýný bekliyor oldum.
Gidenler gittide kalanlar kaldý.
Kalanda almadý ders yollara daldý.
Sorarsan kendince tedbirler aldý.
Onlarýn adýna ben korkar oldum.
Ölmekten deðil ki, sebeptir korkum.
Mevlâ der ecelin deðiþmez kulum.
Kul hakký olmasýn, hak olsun yolum.
Artýk ahireti düþünür oldum.
Benim ne gecem kaldý ne gündüzüm.
Eve kapandým kaldým be iki gözüm.
Koronaya aranýyo bin çözüm.
Nefsimle uðraþýp savaþýr oldum.
Yaratan korusun bizi salgýndan.
Çekilsin belalar ümmet yolundan.
Nefse yenik düþüp olma namazdan.
Mü’min kardeþlere duakâr oldum.
Sedat YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.