Yüzümün çirkin yaný üþüyor gölgede Sen yanýmý ýsýtýrken güneþ Ben en çok çirkin yanýmla seviyordum seni Sen! Güzelliðime saplanýp kalýyordun býçak gibi Aðlayan çirkinliðime aldýrmadan… Yetimhane koridorlarýnýn kimsesizliðine bürünüyordu yüreðim Ana- baba sözüne hasret çocuklar gibi Ve haset ediyordum aynalarda Yüzümün çirkin yanýna inat gülümseyen sen yanýma… Bir yaný karanlýk bir yaný aydýnlýk dünyada Bir yaný kötü bir yaný iyi hayatýn Güzel yüzü( sen ) Çirkin yüzü (ben ) Bu kaderin oyunumudur ? Solup giderken ömür Zamansýz düþüyor topraða cemre… AyNuR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sermina Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.