Gözleriydi ufukta Diner mi gözlerindeki mavi en derin solukta Mecalin duvarýnda yüreðin gözleri aðlamakta Vazgeçer mi mazi Vuslatýn ateþinde yansak da.
Gök delinip, yaðmurun çocuðu deðil mi filiz Oysa Aþkýn bir yaný kör Bir yaný dehliz. Dokundukça yüreðimiz kanar, Yanar elimiz Dilencisi olduðumuz… o kutsal tapýnakta
Aþk’ýn þavkýnda durulur En asi nehir. Bir muhabbet ki, süzülür gönlümüze Kurulur þehir Kristaller aþkýn yaðmurunda erir Neden O kristallerin limaný yok okyanuslarda
Gözleri ufukta seðirir En muktedir aným yenilgiyi tatmakta Doludizgin gidiyor zaman atlýlara inat Yüreðim yaralý Acýyý tartmakta
Ah …cananým Þimdi gönlüm pusu atmýþ, susmakta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.