aşkın suya düşen şeyleri

m’nin en büyük günahýný konuþmak adýna uyarlanan yaþamda sýkýlýrken...


çok gülüyordu diðerleri benim aðýdýmda
eþsiz bir yalnýzlýðýyla yitip gidecek olmayana
nasýl vurulabilirim?
anýz taþlarýndan yapýlan ev gibi korunaklý þarap yapmak da
þafak vakti uzayýn ördüðü sepetlere düþen balýklarý aldatan þeyler deðil bunlar
benim günahlarýmdan ayýrmadýðýn için
ölgün karanfillerin soluk anlamlarýyla
sel gibi doluþmak
yazgým olsaydý göðsüne
kanýnda akýp duran lityumun taþkýnlarýyla boðuldu geçmiþ
kýzamuk mersiyelerine çatan çocuk bizim çocuðumuz
sen onu benden önce seviyordun
ben onu seni bilmeden seviyordum
tanrým
yatýr beni baþkaldýrýnýn yunaklarýna
kayayý eliyle oymuþ bir meczubun izlerinde aþýnsýn varlýðýn kalkerleri
babam tam üç yüz yýl sonra kaydetti beni kütüðüne
büyük kayý köyüne yaðmur yaðýyordu
selin getirdiði atý ben çok seviyordum
þimdilerde varolmamýþ bir sütyenin içine mahfuz düþlerim vardý

yüz yýldýr rüya görmem
hayýr yok hasenat yok
çeþmeleri yüzümü görmek için yaptým


her þeye gülüyordu diðerleri
her bir þeyin yüzüne karþý
düþ müydü bilmiyorum, asla bilemem
ayaðýnda çýban vardý
aðlayarak günün mürekkeplerine koþtun
adý konulsun sonun
geldim peþinden
gözlerime saplanýyordu gülüþler
ayaðýna sütleðen sürüyordun


nergisler geçiyordu aklýmdan
yabanýl, boynu bükük, uyarlanmamýþ
Sosyal Medyada Paylaşın: