MEHMEDİM
Al sancaðýn yiðitlerin elinden
Þükür yere inmiyor hiç Mehmedim
Bunca nefer Hakkýn Kutlu yolundan
Baþka yolu anmýyor hiç Mehmedim.
Þahadete yeminliymiþ genç yaþýn
Bulunmazmýþ ne ortaðýn ne eþin
Ocaklara düþen ölüm ateþin
Köz olsada sönmüyor hiç Mehmedim.
Bir sedaydý yankýlandý Zara’dan
Ak eylemiþ kara günü Yaradan
Asýrlarda geçse yine aradan
Senin acýn dinmiyor hiç Mehmedim
Vatandaki deðer senin kanýnmýþ
Cennet meðer senin hemen yanýnmýþ
Yedi gökte aslan diye tanýnmýþ
Hamza bile dönmüyor hiç Mehmedim.
Vatan, millet cümle sözün hem dilin
Kan boyanmýþ yunmaz gayrý mendilin
Baþucunda duran sefil kandilin
Öksüz kaldý yanmýyor hiç Mehmedim...
AYÞE GÜL YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.