ENTRIKA

Elvedaya yönelmiþ gemiler sessiz gider

Tepemde uçan martýlar koþturur umut peþinde

Kýz kulesiyim sanki her tarafým zincir her tarafým umman,

Aklýmý çuvala geçirdim ne önünü görür ne gerisini

Sonbahar rüzgarlarý geçerken yaný baþýmdan içim ýslýk çalýyor acýdan

Þebin aynasý kýrýlýr , hücrelerimin gizemli hanýnda

Küçük bir çocuk olmak vardý þimdi , yemyeþil yaylalarýn çiçekleri arasýnda koþmak, koþmak
Bir çeþmede durup yengelerin elinden su içmek, ve bal gibi tatlý olurdu hani

Akþam sýzýnca ,evin kapýsýný yittigimizde
Annemizin yaptýðý böreklerin kokusuyla bayram ederdi midemiz hani

Saat dolardý uykudan bayýlýrken,

Lütfen baba bir masal derdik,
Babamýz kýramazdý

masalarý

dinlemek, ninilerin en güzeliydi
O zaman iyiler hep kazanýrdý
Var ya
Ve mýþýl mýþýl uyurduk

Ne vakit büyüdük, iyiler karantinaya alýndý
Iþte biz o zaman deðiþtik,
ve anladýk

Ve kötüsü de þu , kötünün

Maskesi düþmeden çözemiyoruz entrikalarý

Mutasyona uðrayan duygularla
Iki kýta arasýnda sallanýyoruz

Haramý mübah saymýþ
Biraz kafadan kaymýþ
Menfaati amacda
Dini iracaatta, küfürü alýþkanlýk
Namus sözde, þerefsizlik özde
Adý Mert huyu namertletin dünyasýnda yaþýyoruz ne demeli

Yetimi ezen ,mazlumu çizen ,avare avare gezen
Aðýzda doðru ,yüreði büðrü

Evet bu yüzden

dört duvar arasýnda

Kapým vurgulu,pencerem panjurlu

gözümde gözlük kulaðýmda týka ,aðzýmda maske ve
þimdi susuyorum

Muhabbet yemiþ insanlýðýn kurbanýyým
Demir parmaklýklar arkasýnda yaþýyoruz,yalan yaþayanlarý izleyerek

Munip yaðmuru ýslatýr beni
Artýk hiç birþeyin önemi yoktur!

Lügatým dan çýksaydý bir mana,
Ne Süleyman’a kaldý dünya
ne de
Mevlanaya konya!

derdim,

Herkes gider yoluna
Rabbim yardým eder iyi
kuluna

helbette

Iman edene kabus ise
Doðruda yürüyen Yunus ise

Bu yükü taþýmak için

Þimdi bize sabýr lazým,
Topraðý taþ edecek
Hasreti aþk edecek

Dertlere deva olacak,
verin bana ölen insanlýðý!

Geri verin!

Ayþe Kavak







Sosyal Medyada Paylaşın: