Hacizli duygularým, kaçýyor uykularým, Taþan dereler gibi çaðlamaktan yoruldum. Bilmem ne zaman biter bu garip korkularým, Gönlümü vefasýza baðlamaktan yoruldum.
Yýllar bir su misali, nasýlda akýp geçti, Dost gibi görünenler böðrüme çakýp geçti, Kimse merhem olmadý, sadece bakýp geçti, Gönül yaralarýmý daðlamaktan yoruldum.
Kaný bozuk olanla çektim arama duvar, Menfaati bitince, kardeþ kardeþi kovar, Servete konmak için cana kýyan bile var, Zenginken fakirliði, yeðlemekten yoruldum.
Çoðu zaman iblise, bazen nefsime çattým, Iþýklarý söndürdüm, kapýlarý kapattým, Buz misali yataða kendimi zar, zor attým, Gecelerin koynunda aðlamaktan yoruldum.
Han bekledim bir zaman, haramiler dadandý, Bazen çaresiz kaldým; dalým, kolum budandý, Huzura varmak için kurban dahi adandý, Huzursuz yolcularý eðlemekten yoruldum.
Belki geçer sanmýþtým, bu acý inlemeden, Baþýma toplandýlar; ses verip, ünlemeden, Herkes bir akýl verdi, beni hiç dinlemeden, Her birine derdimi söylemekten yoruldum.
Sabri Koca
Teþekkür ve tebriklerimle....
Tökezleyip dururken düþe kalka yol aldým Ne zaman ki çok sevdim yarý yolda çakýldým Aþk ile tutunduðum sevdalardan yýkýldým Küsüp küsüp barýþý saðlamaktan usandým. ........... Kardelen-1
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.