Ýstanbul müzeyyen bir kadîm diyâr hem dost tanýr onu hem de zýr-aðyâr ‘güleni þöyle dursun aðlayaný bahtiyâr’ deyip durmuþuz dört Uludað, beþ Erciyes demir, kum, çimentoyu selvi boylu, Ýstanbul’un nârin omuzlarýna vurmuþuz
Ver elini, Haydarpaþa, demiþiz yedi tepe üstüne çaktýðýmýz çirkin beton diþlerle aç yamyamlar misali o yeþil gözlerini oyup yemiþiz
Gir koluma, Ýstanbul sende yürüyecek hal kalmamýþ, böyle kör, topal haydi gayret, bi zahmet üç soluk ötede, istirahatgâhýn ecdâd yâdigârý, diyâr-ý rahmet vefakâr, Karaca Ahmet
Ýdris Esen, Aralýk, 2020, Erenköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
İDRİS ESEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.