İKİNDİ RUBAİLERİ-51

TENEÞÝR

Puslanmasýn kalp aynan; býrak nefreti, kini
Yediðin herzelerin sayýsý geçti bini
Öldüðünü farz eyle, kýlýnýyor cenazen...
Bir anlýk yatýrýver teneþire kendini

AÞK BÝR ÝMTÝHANDIR

Aþk çetin imtihandýr, öyle yakýnamazsýn
Tilki gibi yaklaþýr, ondan sakýnamazsýn
Hicran köz misalidir yüreðin yangýnýnda
Elini uzatsan da asla dokunamazsýn

ÞÝÝR MEZARLIKLARI

Þeffaftýr gönül camý, içtekini sergiler
Övgüler mutlandýrýr, caný sýkar yergiler
Yüreðin heybesinden dýþa taþar ne varsa
Þiir mezarlýklarý olur kadim dergiler

GÖNÜL TAÞMASI

Sevda gönül iþidir, kaldýrmaz pazarlýðý
Ahiri evliliktir, vuslattýr nazarlýðý
Ýlham dediðiniz þey, bir gönül taþmasýdýr
Hicrandýr kazandýran þairlik, yazarlýðý

(Y)AZIK

Hayatýn heybesinde bir gün tükenir azýk
Bir ömür bir çýrpýda, hayhuyla geçer yazýk
Nefesini tüketen, ’gel’ emrine amade
Söyleyin kim çakmýþtýr fâni dünyaya kazýk?


YAÞAMANIN SIRRI

Kimisi penceredir, kimi onun tülüdür
Kimisi hasbahçenin hiç solmayan gülüdür
Varla yok arasýnda kýsa bir çizgi vardýr
Yaþamanýn sýrrýný keþfetmeyen ölüdür

M. NÝHAT MALKOÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: