sanmýþtým kokuþmuþluðu kentin, seni de hapseder. alýr götürür bir yerlere anne dualarýný baba öðütlerini ötelere aileni kardeþlerini unutturur bu þehir hiçe indirir, tüm ahlaki güzelliklerini, yok saydýrýr ulvi fikirleri sanmýþtým evlat bizi senden uzaklaþtýrýr yapayalnýzlýðýna düþtük ilk kez uzaktasýn gece-gündüz hasretteyiz bu þehir acýlar yaþatýr üzüntülerine uzaktayýz çýkmazlarýný düþündükçe karanlýk sokaklarýný kentin sýzlanýr yüreðim diþli çarklarýn arasýna gittin þehrin avcýlarý gerili tuzaklarýna çekmesin aldatmalarýn içindesin evlat sanmýþtým ki, bitirir seni bu kentin sokaklarý sürükler bilinmezlere bir çýðlýk atýyorum, metropolleþen düzenlere þerefli insaný esfeli safiline düþürenlere dinle evlat..! yürü sen, yürü en emin sözlerle doðumunda, gözlerini açtýran kulaklarýna okunan, kundaklarda ninnileþen, günde beþ kez dinlenen en doðru sözlerle yürü..
Mustafa kaya 24.12.2020 / Üsküdar
Not : 1992 de ÝÜHF kazan oðlumu Uþak’tan Ýstanbul’a uðurlarken .
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.