Düşümde

Beyaz mavi panjurlu
dut bahçeli evim

Ýçinde üç canýmýn ötesi
her biri benim hayatým
caným sebebim

Açmýþým nevalemi
akþam sefasý malum

Kaya tuzunda piþmiþ balýðým
soðaným biberim
azýcýkta cumartesi pazarýndan aldýðým kavunum greyfurtum

Tevekkül saatlerim benim
okunacak ezanlar birazdan
dolacaklar etrafýmdaki avlular

Sonra okunacak selalar
hurra cennetlikler sürüsü
çoktan dolmuþtur bile
dolacak saflar
kýlýnacak namazlar ibadetler

Ben ayný cümleyle
tövbe haþa tövbe haþa diye
hala tevekküldeyim

Dokunuyor bir el
cepleri bom boþ olan
pantolunumun paçalarýna
sallayarak baba baba diye

Uçuyor uçurtmam
tut baba tut yükselmesin fazla
ipi kopacak geri getiremeyiz diye

Býrak yavrum býrak
ipi kopacak olanýnýn çoktan kopmuþ avlular dolmuþ
istismar tarikatýna dönüþtürülen ibadethanelerde
kýlýnýyor kabulu olmayan ibadetler

Tekrar sallýyor cepleri bomboþ olan pantolunumun paçalarýný

Liþra Linamýn eli bu
uyandýrýyor beni düþümden
uçan uçurtmasýnýn ardýndan koþturmak için

Koþ baba koþ
yakala gitmesin uçurtmam
minareye takýlýr yoksa
nasýl indirecez o zaman
indiremeyiz sonra baba
indiremeyiz sonra diye
uyarýyor beni kýzým
caným bebeðim...

YirmiÝkiAralýkÝkibinYirmi
Faruk Fahrettin Özcanan



















Sosyal Medyada Paylaşın: