ŞEB-İ YELDA

Bütün sýrlarýmý ortaya döktün,
Vicdanýn sesine kulak vermedin.
Þeb-i yelda gibi üstüme çöktün,
Neler çektiðimi asla görmedin.

Bulutlar çekildi, yýldýzlar çýktý,
Sanki gökyüzünden birisi baktý,
Üþüyen yýldýzlar bir ateþ yaktý,
Ellerim donmuþtu, niçin sarmadýn?

Ýhanet edemez, doðuþtan mertler,
Uzun gecelerde depreþir dertler,
Aynada görünmez olur suretler,
Güzel þeyler için kafa yormadýn.

Yalancý bahara aldanmýþ kuþlar,
Yanakta buz tutmuþ ufacýk yaþlar,
Geceler uzunsa, hasretlik baþlar,
Bunlarýn farkýna niye varmadýn?

Birisi kaçarken biri kovalar,
Senlik, benlik varken bitmez davalar,
Uzak diyarlarda, yanýk havalar,
Derdin var mý diye, bir gün sormadýn.

Gecenin sonunda çýktý bir ayaz,
Kýraðý düþmüþtü, kar gibi beyaz,
Koþmayý isterim kýrlarda bu yaz,
Hayallerim uçtu, niçin vurmadýn?

Þeb-i yeldalarda göðe bakarým,
Kayan yýldýzlara selam çakarým,
Tenezzül etmezsen, ben de býkarým,
Geçip gittin o gün, bir an durmadýn.


Sabri Koca

*Þeb-i yelda: yýlýn en uzun gecesi (kuzey kürede 21 Aralýk gecesi)

Sosyal Medyada Paylaşın: