Duyma! Görme! Bilme!
Bir ses mýrýldanýyordu içimde öyle ki , kulaklarý týkamak istiyor insan bu gürültüden ,
Bu ,kuru bir gürültü deðil , rüzgarýn esiþ naðmesi gibi kulaða hoþ gelen , kalbimin her odasýna ayrý ayrý çarpýp gelen bir hoþ seda ,
Öyle ki canýma can katan kelimeler birikiyordu özümde
Ýçimin odalarý senle doluyordu ,
Uykuda , uykusuz , uykudan uyanýþta , uykuyla buluþuþta
Her dakikasý canla doluyordu ,
Bir boþluk kalmadý kalbimde , her yanýný dolduran sen...
Ilýk bir rüzgarýn nefesini hissediyorum
Bu gürültü kuru bir gürültü deðil , içimden konuþuyorum seninle ,
Sana sözsüz þiirler yazmak istiyorum, kelimelerle de iþim olmasýn, onlar da kuru gürültü kalýyor mevzu sen olunca ,
Ilýk nefesi var rüzgarýn içimde , bana sözsüz kelimeler söyle ,
Hani hâl lisaný demiþtin, çok mu gevezelik etmiþtim
Sesimi sedamý kesip , içimde mi yaþayayým bu depremi
Enkaz altýnda mý kalayým muhabbetin gücüyle
Sana kâfiyesiz kelimeler mi biriktireyim sözleri saklayayým , sen görme , sen duyma , sen bilme ..
Ne düþündüðün öyle bir gizem ki
Varlýðým o noktada eriyor , mum alevi gibi titrek varlýðým... Yaðan karlarýn arasýndan çýkýp bir merhabayý , bir selamý beklemekle ömrümün sayfalarini koparýyorum defterimden ,
Ama kýzmýyorum , sende her þey güzel , sana her þey yakýþýyor .
Yokluðun bile asil , en süslü cümlelerimi aciz býrakýyor .
Bunlarý da sen duyma , görme , bilme ....
07:43 /10 Aralýk Perþembe 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.