MASUMUM BEN...

Sürgün edilmiþtim,hayallerimden...
Bir uçtan bir uca, heveslerimden..
Müebbeti yemiþtim,özgürlükten..
Kodese itilip kakýlan hakir ben...

Geçmiþten kalan izlerle derince..
Yaralar,acýlar,sancýlar girince..
Uzandým somyama,serince..
Aldým baþýmý ellerimin arasýna..
Kime ne etmiþtim ki oysa?
Duvarlara çarpan sesim isyanda...
Yankýlandý karanlýk koridorlarda...
Gardiyan gaflet uykusunda...
Haykýrdý suretim,miskin suratýna:
"Kalk! "dedi "Bak þu kadýna!"
"Oku derin çizgileri"..
"Her biri bir eza,her biri cefâ"
Duramadým,baðýrdým,kýzgýndým...
Defalarca.
"Masumum ben,masumum ben, masum!"

Silkindi gardiyan,öfkesini kustu...
Zemheriydi fikrim, mevsim kýþtý...
Yerler badana...
"Rüyaymýþ" dedi piþkindi:
"Dön koðuþuna,defol git odana!"
Derin bir iç çekerek güldü,kaygýsýz...
O da hadsiz,o da bu masuma saygýsýz...
Çaktý kibritini,yaktý bir sigara..
Savurdu küllerini,tüm isyanlara...

O an koptu ciðerimden,sessiz bir nara!
Yankýlandý karanlýk koridorlarda..
Gardiyan tarifsiz kuþkuda..
Gözleri delirmiþ sanki,pusuda...
Haykýrdým,eyvallahsýz,suratýna...
Kýzgýndým,kýrgýndým..
Boþa yýllarca yatmýþtým..
Sebebim,katledilen umutlarým..
Susmadým,güzel günler hatrýna..
Baðýrdým,kalbim çýðlýk çýðlýða...
"Masumum ben,masumum ben,masum!"

Sosyal Medyada Paylaşın: