ÇEŞME’DE GURUP VAKTİ

Kýyýya vuruyordu köpük köpük dalgalar
Yüklerini boþaltýp dönüyordu mavnalar
Hüznü besteliyordu enginler, Alarga’lar
Çeþme’de gurup vakti seni andým güzelim

Ne yaðmura aldýrdým ne ýpýslak rüzgâra
Nüksetmiþti sinemde onulmaz gizli yara
Efkârýmý savurdum uzaklara, daðlara
Çeþme’de gurup vakti seni andým güzelim

Gün aðdý yavaþ yavaþ kumsalýn uç yerinden
Ýki damla yaþ düþtü denize gözlerimden
Ýç geçirip ah ettim ta yürekten derinden
Çeþme’de gurup vakti seni andým güzelim

Göz ufkumda tumturak körfezin açýklarý
Avuturken baðrýnda hercai âþýklarý
Göz kýrpýp duruyordu Sakýz’ýn ýþýklarý
Çeþme’de gurup vakti seni andým güzelim

Alaçatý ýssýzdý, sakindi Kordonboyu
Uzlet yeri gibiydi sanki Sýðacýk koyu
Ýçli þiirler yazdým sana dair gün boyu
Çeþme’de gurup vakti seni andým güzelim

Beni mihman eyledi gökte Çobanyýldýzý
Ne teselli kâr etti ne dindi müzmin sýzý
Ey düþlerde can bulan Afrodisas’ýn kýzý
Bir elim seni yazdý, kalbimdeydi bir elim
Çeþmede gurup vakti seni andým güzelim!

(2020)

Ali Rýza Atasoy

Sosyal Medyada Paylaşın: