MAKOŞ (KEDİM)

Ürperir teþrinlerin soðuðundan
Bakar durur bir vakit camdan dýþarý
Bilseniz, o ne yaramaz ne haþarý
Bazen sarkar balkonun korkuluðundan
"Miyav" der, sofrasýna çaðýrýr
Cevizin dalýndaki kuþlarý

Sonra kapýmda bir týkýrtý bir ayak sesi
Ýçimde bir kýpýrtý bir helecan
Ýþte vefanýn hüznü güzelleþtirdiði an
Gezinir durur duvarlarda gölgesi
Yýlýþýr, nazlý nazlý ellerime dokunur
Görülmemiþ sadakatin böylesi

An olur serpilir halýnýn üzerine
Odamý bir sýcaklýk bir mýrýltý kuþatýr
Bir ýþýk parçasý düþer gözlerine
Arada birkaç riyasýz bakýþ fýrlatýr
Dýþarýda kar, çatýda rüzgâr uðultusu
Saadetin en güzel anýný yaþatýr

Bahar gelir çýkarýz asude kýrlara
Koþarýz o aðaç gölgesi þu çalý dibi
Birlikte dinleriz çalýkta öten Andelib’i
Yitirir gibi olurum onu bir ara
Ýçime hicrandan bir ateþ düþer
Aranýr dururum çýlgýnlar gibi

Yaðmur mudur yakut mudur gözleri
Öyle þiirin öyle naif öyle mülayim
Varlýðý ki huzur verir her daim
Yalnýzlýktan müþteki þu günleri
Acýtmadan bölüþürüz an be an
Ben sevginin böylesini hiç bilmedim
Makoþ’um benim, güzel kedim!

(2020)

Ali Rýza Atasoy

Sosyal Medyada Paylaşın: