DAÐLAR UZAKTAN SEVER Yusuf Yýlmaz Denizde bekledim seni. Gelmedin. Ben kimdim? Niye çiçek verdin? Beni karlý daðlara tercih ettin. Kartallarla arkadaþ oldun. Kar suyu süzüle süzüle daðlarýn eteklerine inende, Öptün baharý dalýndan. Güneþ taç olmuþtu baþýna. Gelinlik giymiþ çiçekleri gibi Uzadý o nadide saçlarýn Daha söylenmemiþ þarkýlara… Ben bu daðlarýn aþýðýyým. Gelemem . -Olsun, uzaklardan da bir birimizi sevebiliriz. Denizin þýrýltýsýný, sen; Daðlarda esen rüzgarýn sesini ben, hayal edebiliriz. Bilirsin “his dünyasý” diye bir þey var. Gözlerini kapadýðýn da Yüreðine konan bir kelebek, Uzaklarda da olsa, Daðlardan bakýp bakýp söndürür, Ýçimde yanan hasret ateþini…
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.