Kalbim aðlamaklý, susuzluðumsa dinmiyor
Bir gideyim diyorum, yapamýyorum
Uçurumun kenarýnda öylece
BEKLIYORUM.
Sonra bir kuþ geliyor,
Evrenin bütün karanlýðýna inat
Bembeyaz.
Gel diyor,
Bekliyorum
Neyi beklediðimi bilmeden
Mutluluða ulaþacaðýmý bilerek
Sonra uçmuþ aklimi toplayarak, bekle diyorum kendime
Acýyor sonsuz nurunu bana
Gel diyor,
Koþuyorum,
Bütün sýkýntýlarýn bos olduðu yere
Ya RAB sana.
Þenay ÜNYELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.