Kendi makamýnda aklýnýn ve kalbinin kapýlarýný kapamýþ yüzlerin gözyaþlarýyim. Nefsini arý duru sanýp temize çýkaranlarýn kirli gecmisiyim ben,acýmasýzca vurulan yüzlerin korkudan sindirilmiþ ve kaybolmuþ suretiyim. Bagisladikca ezilip duran ama hâlâ bagislayan yüzlerin kanlý gozyaslariyim ben. Gozbebeklerinde ýntikam barindiran yüzler var ya nefretle kararttiklari kalplerinin aydýnlýk yuzuyum iste ben. Bir tokat gibi yüzlere vurduklarý acýmasýzca sözlerin bedelini yalnýzlýkla ödeyip uslanmaz bir nefisle günah tartan günahkarlarýn sevabiyim ben. Sevdiklerine iyilik sevmediklerine kahýr biçen,aðlayýp duran acýmasýz bir duayim kararmýþ kalplerde. Cennette ekmekte var mýdýr anne diyen çocuðun kanayan yeriyim. Sevgiyim ben hiç kimsenin cesaretinin olmadýðý, kör olmuþ gönül gözlerinin önünde yanmaya amade. Görmüyor duymuyor hissetmiyorum, öylece durup duruyor bir yaným. Kutusu hiç açýlmadan yitirilmiþ bir armaðaným, ihanete uðramýþ bir emanetim ben. Hangi acýlarýnda benden bahsetseler günah olarak onlara yeter,iþte ben onlarýn iþledikleri günahým. Aciyim ben kanayýp duran bir yarayým, hasret kusanmis kýrýk dökük kalplerin vuslatlý vuslatsýz sevdalarýyým aslýnda. Dinmeyen bir aðrý, sürekli aðlayan edilmemiþ bir duayim kirlenmis ellerini kaldirmaya cesareti olmayan nefret dolu kalplerin bekleyisiyim ýssýz kalmýþ collesmis hayatlarýn nur yüzüyum hiç kimsenin görmeye tahammül edemediði. Ben içilmemiþ bir suyum,görünmeyen bir çeþme, yürünmemis bir yolum, yolunu kaybetmislerin gormeyen gözleri duymayan kulaklarý yürümeyen ayaklariyim. Bin bir asýr giz dolu kuytuluklarinda yaþanmamýþ bir zamaným ben. Yok yok yok ben bir hiçim aslýnda. Kelimelerin kifayetsiz kaldýðý yerdeyim....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülnaz yorulmaz Aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.