SERZENİŞ...

Sevginin kimsenin semtine uðramadýðý zamanlardý...
Benim sokaklarýmda hatmi çicekleri...
Buram buram aþk kokan,GONCA GÜLlerim vardý..
Deremedim..
Boydan boya ýssýz ruhumun,
Sevda kilimi olmuþ köþe baþýna...
Kimsecikler yoktu,
Seremedim..

Kucak dolusu gülüþlerimi...
Buket buket yapýpta...
Dönüktü sýrtýnýz..
Veremedim...

Öfke çanlarý çalýyor þimdi,aþk otaðýmda...
Bir deli hüzün býraktýnýz,dimaðýmda...
Ömürlük aþklarýn tadý damaðýmda....
Emilmiþ acýlar kursaðýmda...
KAN GÜLLERÝ ektiniz bahçeme...
Birer birer, özenle...
Ýnce bir nüanstým halbuki...
Bir ebruli detaydým gökkuþaðýnda..

Hint fakiri yüreðim bu aralar...
Sormuyorum..Kalbimi kim aralar!!!

Sözlerim vardý oysa...Aþka dair...
Hiç bir lügate sýðmazdý...
Ve hiç bir muhayyile almazdý..
Ýliklerime kadar sustum...
Diyemedim...

Bir mevtayým þimdi Zincirlikuyuda...
Prangalý bedenim,boydan boya..
Hissiz donuk ,musallada..
Son yolculuðuma uðurlanýyorum.
Aslýnda hiç gelmediðim dünyadan...
Aðlamayýn sakýn ardýmdan...
Sahte gözyaþlarý isteseydim..
Ben de geçerdim,
Kalbinizdeki karanlýk koridorlardan....

Sosyal Medyada Paylaşın: