GÖRMEDEN SÖNDÜ

GÖRMEDEN SÖNDÜ

Dar günüde bellidir canlarým.
Kapýyý çalmadan evine dalarým.
Hatasýný ona söylemesem aðlarým.
Her sabah canlara güneþ gibi doðarým.

Bencilden iylik çýkmaz karþýma.
Kokusu sinmesin uþtüme baþýma.
Sesiz yaþar bakmam gözüne kaþýna.
Ekmeðimi kuruturum güneþ olur aþýma.

Yüzümde baþka arkamda baþka.
Bin yalan dolanla geliyorlar aþka.
Yanýna vardým varmasaydým keþke.
Kendine baþka, sana baþka, bana baþka.

Ýnsaný bilmeden insanlýðý satar.
Kenarda köþede çok yüksekte atar.
Kelam bilmez sohbette çamura yatar.
Yattýðý çamurda kalkarak etrafýna saçar.

Yatsýsý geçti mumlar çoktan söndü.
Yalan dolanla devri devranmý döndü.
Korkak kel kafasýný kara kuma gömdü.
Kekko Oðlu onlar güzellik görmeden söndü.

15 Aralýk 2020 Berlin Ali Koçak

Sosyal Medyada Paylaşın: