yalnýzlýðýmý ittiler kalem ucuyla
özlem salgýným sönümlendi
kilit’siz çerçevenin resminden çýktý g’öz yaþlarý
benliðimin daðýnýktý sarar’an saçlarý
kem þiirlerin bitmiþti sonbaharý
ve zorunsuz alýþkanlýðý anlattým kendime
söyle sen de !
vuslatýn litera’türüne
yollar uzamýnda kollarýn tutsaklýðýný
çareli söylem kýrýklarýyla
sarýldýðýn yasaklarý..
inan
ölümsüzdü ölümler
yaratýlmýþ sanal mezarlar cennetinde bahar
þeamet sözleriyse
dehþet kapýsýndan kaçtýlar bilinmeze
ruhumu mutasyon duraðýnda býraktým
rüyalarýmý düþünüyorum
bir’az kabusçu korkular veya hayatýn birine tutamak çizmek - iyi midir ?!
bana ait deðil kimlikler ve analiz ve tespit ve meraklar
üstadým ; virüsün varlýðýyla yok olmasý denklemini
sual usumun perdesi ardýndan kimselere soralým
ve her mýsranýn sorumlusu ben olayým
ve talebimden vurun beni
ve inanýn
tüm þiirler gerçektir
ve tedavisi yoktur
imlâ hatasýnýn/
ve korkun
korkmayýn !
ve yine korkun
-azgýn dalgalar denizden de aþýyor aklýn serveti dilleri tarumara-
kimsesiz ve sessiz Dünya !
yoksula göre
batsan ne batmasan ne-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.