Yorgun bedenler göçüp gidiyor bir bir Gözlerimin önünde… Kýþ vakti Aylardan Aralýk Göðün mavisine bir hüzün çökmüþ Bir yaðmur, bir sis… Üþümemek için Kalýn montlarýmýza sarýlýyoruz sýký sýký, Soðuk mezarlýðýn baþýnda... Ýncecik kefeniyle üþümüyor mudur diyorum Islanmýþ hatta çamur olmuþ Kara topraðýn altýnda. Ölümlülerin ölenleri uðurlamasý Ve hiçbir þey olmamýþ gibi Evlerine daðýlmalarý ne tuhaf þey Allahým Sabahýn yedisinde cenaze taþýyan insanlarýn Aðýtlarýyla uyanmak ne acý Ve her þeye raðmen Merhametlilerin en merhametlisine kavuþacaðýný bilmek Ne güzel þey Allahým….
Sosyal Medyada Paylaşın:
şair ceketli çocuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.