İKİNDİ RUBAİLERİ-45

SUSARAK BAÐIRDIM

Ýl’imden ettin beni, yerimde aðýrdým ben
Hakikate pürdikkat, yalana saðýrdým ben
Çaðýn asýk yüzünü týrmaladýkça zaman...
Konuþanlara inat, susarak baðýrdým ben

YÜZÜN OLMAZ

Sen ne biçim bir kulsun, secdede izin olmaz
Gece gibidir kalbin, bir dem gündüzün olmaz
Âlem-i ebedîde kurulan sofralarda...
Gönlünü doyurmaya mahþerde yüzün olmaz

BÝZE UZAK OLANLAR

Kendini nasýl bilsin öze uzak olanlar?
Her yeri yokuþ sanýr düze uzak olanlar
Yunus’un ikliminde arýnmýþýz, yunmuþuz
Bizleri anlayamaz bize uzak olanlar

HÖYÜK

Acýtýr ruhumuzu, mihnet sinede yüktür
Dayandýðýmýz Allah derdimizden büyüktür
Dünyada bir hoþ seda býrakmayan insanýn...
Yaþadýðýna delil kabrindeki höyüktür

ZAMANIN ÝZLERÝ

Silmek müþküldür þimdi zamanýn izlerini
Aþmak nasip olmadý kalbin denizlerini
Solumda aðýr yüktür sana dair ne varsa
Kýrdýn, tarumar ettin ruhun filizlerini?

ÝNSANLIÐIN EDERÝ

Bencillik hastalýktýr, odur ömrün hederi
Unutmuþ Âdemoðlu kazayý ve kaderi
Ýnsanlýk bir iddia, ispatý gerek elbet
Paylaþtýðýn kadardýr insanlýðýn ederi

M. NÝHAT MALKOÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: