Merhaba caným Dün gece rüyamda seni gördüm Unutmam biliyorsun Bu gün doðum günün senin Nasýl unutulur ki, var mý mümkünü? Böyle her yýl ayný gece uykularýmý bölüp Hatýrlatma kendini Unuttuðumu düþündüðünü düþünüp üzülüyorum
Haa... Bazen aklýmdan çýkýyorsun doðru Ama anlýk oluyor Sonra ciðerimden acý bir yanýk kokusu yükseliyor Burnum sýzlýyor… Ben seni unutur gibi olsam da uzuvlarým hatýrlatýyor Merak etme olur mu?
Gün ayný gün Biliyorum bu gün doðum günün Kutluyorum kendimce yapayalnýz Öyle sessiz ve sedasýz… Aslýnda yýllar var suskunum Hiç kimseyle konuþmak istemiyorum Ebedi sükûta büründün ya! Ben de seninle kaybettim konuþmayý Anlayacaðýn, seninle ayný mezara gömdüm kendimi!
Gün ayný gün Doðum günün kutlu olsun! Sana sürpriz yapmak isterdim Gel gör ki, çok uzaklardayým. Hem ne fark eder ki, yakýn olsam! Saçlarýna dokunamam, sarýlamam boynuna Öpemem yanaklarýný Koklayamam. Aslýnda sana gelmek istiyorum Ama Senden sonra Küçük bir kaya parçasý ayaklarýmýn altýnda Beni hayata baðlayan Bir depremle sarsýlýp kaymasýný bekliyorum Belki o vakit gelebilirim Lütfen dua et olur mu?
Gün ayný gün Doðum günün kutlu olsun Saat ayný kutlu bir doðum Hayýr þafaksýz bir ölüm... Masada senden geriye kalan birkaç yadigâr var En sevdiðin þarký çalýyor kulaklarýmda " Kýraç Yýllar sonra diyor Yýllar sonra!" Yýllar sonra oldu bak Ve sen hâlâ yoksun
Gözüne bile güvenmediðin "Kimse dokunmasýn" dediðin Gitarýn öylece asýlý duvarda. Arada baþýma takýp kokladýðým "bordo beren" Son okuduðun kitabýn duruyor Ben de okumak isterdim ama Yabancý dil bilmiyorum biliyorsun Yine de saklýyorum Çünkü her harfinden kara gözlerin geçti Her sayfasýnda parmak izlerin var Kitabýn sonunda þafak yok yazýyor Þafak yok!
Bu gün senin doðum günün Doðum günün kutlu olsun Sen iyi ki doðdun Sen iyi ki varsýn Sen iyi ki benim kardeþimsin Demek isterdim Ama sen yoksun Ve sen Ýyi ki doðmuþ muydun sahi
Gün ayný gün Takvimler ayný yýlý göstermiyor, olsun! Saat ayný saat; sýfýr altý otuz yedi Tarih ayný on altý Aralýk Sen doðuyorsun! Mutlu yýllar demek isterdim ama Amasý var iþte Üzgünüm…
Bilemedim! Þimdi ben Ayný saat, ayný tarihte Doðum gününü mü kutlayacaðým Ölüm yýl dönümüne mi aðlayacaðým? Bilemedim Hadi birlikte susalým! Kýyametimiz içimizde uyusun Belki kutlu bir gün de tekrar uyanýrýz caným kardeþim
#hüzünlükent
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.