Ke
Kent ve Kır
Kent ve Kýr
1
Her taraf karanlýk, zifiri zulmet
Mazgallardan dehlizlere inmiþiz
Bir sürü sürüngen kösnül köstebek
Bu hal her hal kýyametten alamet
Þehrin varoþlarýndan labirentlere
Daðlardan kýrlardan kirlere göç var
Kaybolmuþuz dolambaçlý yollarda
Ne bir levha ne bir ýþýk ne bir iz
Olsa da ýþýðý düþman bilmiþiz
Güneþi görmüyor bu caddeler hiç
Ayýþýðý ölgün, solgun ve renksiz
Var mý yok mu bilinmiyor bellisiz
Simsiyah her taraf koyu karanlýk
Duyulan âh figan, yaþananlar çýlgýnlýk
Ne Jan Valjan var sokakta ne Yunus ne de Hýzýr
Tek tük fener taþýyanlar da Diyojen gibi kör
Ýsevi-meþrep Mýsrî bile yansýtma kuramýyla
Aynalý bir yazý gibi yansýtýverir tokatý
Öbür yüzünü çevirmek bir fantezidir ki þimdi
Tarihte yalnýz Mecdelli Ýsa’ya mahsus kalmýþ gibidir
2
Ey dost biraz da güneþe çýk, Kentin karanlýðýndan
Çöllere, daðlara, kýrlara; Velhasýl tabiata
Býrak güneþin battýðý yeri Battýk Batý diyerek
Güneþin doðduðu yere git -Ki güneþ yanýðý
Yaðýz yüzlü fetâ Gençlerin ülkesine
Aþký rehber al yanýna gönlünü de unutma
Þems’den ýþýklar devþir Mevlana’dan haber sor
Güzelim baþkasý bilmez o yollarý
Sen onlardan sor
Karþýnda Koca Bedi ve önünde külliyat
Ýþte sana kainat
Öyleyse at kitaplarýný suya
Ve erit buzdaðlarýný
Yelken aç pupa yelken okyanusa, sonsuza
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.