OKUYUCUYA

Yumuþak bir su olsam da görünüþe aldanma
Kýzdýðým zamanlarý dilim pek dikenlidir
Acýtýr, can yakarým, batýrýr kanatýrým
Yolarým yapraklarýný, çýkma karþýma gülüm!
Ezerim, örselerim perme periþan ederim
Bir Celal tecellisidir bendeki görünenler
Kibrit olsa da cirmim koca orman yakarým
Bir öfke seliyimdir yakar yýkar geçerim
Sonra da sakinleþir, yaðmurca yaþ dökerim..
Iþýl ýþýl gün açar göðümde güneþ birden
Açarým çiçek gibi; kuþlar gibi uçarým..
Ansýzýn devir döner Cemalden Celal çýkar
Bir kuzey rüzgârýndan patlar da kasýrgalar
Söner de yanan ocak, açýlan çiçek solar
Halden hale girerim iþte böyleyim dostlar!
Denizim dalgalýdýr, çoðunluk sakin deðil
Yine de yakamozlar eksik olmaz yüzümden
Dostum, böyle biriyim, bilmem ki anlar mýsýn?
Bana katlanýr mýsýn, yoksa saklanýr mýsýn,
Denizde bir damla mý, havada buharlaþan
Yoksa koca derya mý rüzgârla coþup taþan..
Bu birlik denizinde sahi dalga, deniz ne?
Dostum,
Yoksa sen de mi, görünüp kaybolursun,
Ben çözülmez bilmece, sahi sen de sýr mýsýn?

Sosyal Medyada Paylaşın: