Darağacım
Düþünceler çöl kumlarý üzerinde yýlgýn, bedenimi sarýyor,
Kalbimde bir tutuklu kendini hapsetmiþ, daraðacýnda sanýyor.
Renksiz yanýmýn çaresizliði parlýyor, gümüþi ýþýk sessiz dibine kanýyor.
Ruhumu ilmek ilmek boðan nefesin daraðacýndaki gölgesi yanýyor.
Unutulmuþ zamanýn çokluðu, hayat bitiyor
Kupkuru daldan çýkan alev gibi yok edici ölüm tütüyor.
Kan kokusu sarýyor ruhumu, ne sýcaklýðý hissediyorum ne kumu
Özgüvenin eteðinde kýrýlgan tenim ve yüreðim ölüme yeniliyor,
Hasat toplamadan hazan geldi, güz günleri yüreðimize ayazla esiyor.
Simsiyah gecenin koynunda nisyan, terk edilmiþ boþluðun cývýltýsý giyinik.
Ve sessiz harfler çýplak,
Daraðacýyla bütünleþmek için tüm çabam.
Bir nefeslik sigara dumanýnda uçar adak aðacýnýn kanatlý sevinci,
Daraðacýnýn soðuk yüzü yanýnda çýrpar kanatlarýný,
Her nefesin sýcaklýðýnda adak aðacým düþerken dermansýz daraðacým yükselir.
Simsiyah boþluðun sessizliðidir nisyan! Hiç hatýrlanmadan
Sersefil gururu tekrar ölür daraðacýnýn ilmeksiz ve titrek boyuna geçen soðukluðundan
Ve gölgeleri kaybolur, kirli elleriyle dokunan bedenin siluetinde aþkýn
Bir nefeslik duman çýkar yalancý dillerin düzensiz çýðlýðý ulaþýr yüreðimin daraðacýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.