Yangınım Oldun

Yangýným Oldun

Duman duman nefesin olup akmak var içimde,
Pamuk tenine çið damlasý gibi dokunmak,

Lepiska buklende rüzgar olup saklanmak istiyorum
Segah makamýnda fýsýldamak.
Kulaklarýnda coþmak varken
Hüzünle yeniden yeþeriyor kýrýlgan gönül.

Hicaz makamýndan korkuyorum kanatlandýrýr diye.

Anka kuþum olursan gelme yanýma.
Özgürce koþ hürriyetin esaretinde,
Aç kanatlarýný konma dalýma

Konma gönlümün kaf daðýna Gülüm.
...

Uçsuz sahrada kum tanesiyim,
Kaybolan yýllara diklenen silinmiþ silüetlerin varlýðýnda,
Hiç acýlanmadan yaþamak
Hevesim soluyor yokluðunda.
Acýmanýn sýnýrýnda kalan
Diklenmelerim var sende.

Hiç yere düþmeyen düþlerde koþan
Kaf daðýndan aþýp, umutlarýn estiði
Boranda, yar’da kayboluþlarým var.

Sana esir kalmayý beklerken özgürlük geldi kanatlarýndan,
Nazarsýz gözlerin serbest býraktý yangýnýmý,
Gönül düþtü bahtýma!
...
Sosyal Medyada Paylaşın: