Yaþamýn rutininde koyvermiþ giderken öylesine sanki her hesabý görmüþcesine biraz da isteksiz ve bezginleþmiþçesine... kýrýk dökük bir yol hikayesinin son bölümlerini kalemin kýrýklarýna raðmen inatla yazarken.. birden bire gözde beliriverir ay yüzlü bir ahu.. yüzünde.. meleklere özgü ýþýltýlý bir tebessüm ve sanki gözlerindeki gece denizinden doðmuþ ýlýk bir eylül esintisiyle.. bir ritm üzre gülüþünden üfleyiverir usulca ruhunun küllerine parladýðýný duyumsatýr yüreðindeki korun.. ve o firuz/anda bambaþka bir hevesle koyulursun yeni bir menzilin maviliðine rahme yeni düþmüþcesine ya da ilk harfi bellercesine.. H.H 📿✌
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayrioğluhüseyin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.