O kadar denedi, düþündü, taþýndý Ne çok þeye üzüldü, aðladý Ama en üzücü an Güneþi kovalarken Ayaðýna takýlan taþý güneþte bulacaðýný ummasýydý Yine de devam etti, yürüdü Eline ne çok þey geçti, bazen yýrttý, parçaladý Amacý sadece gitmekti, bir adým daha, bir adým daha Yolun sonunun gelmeyeceðini anladýðýnda Gözleri açýk görmekteydi rüyalarýný da Gururundan, belki kibirinden, belki öfkesinden Eðilip alamadý yerdeki taþý Gözleri acýyordu güneþi izlemekten Kendini yere attý en sonunda Baþýna vuran taþtan, Evet, ne yazýk ki kafasý parçalandý
Sosyal Medyada Paylaşın:
lunates8 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.