Yolculuk

Bölünüyor uykular, devir mecburiyet.
Asrýn samimi siyahlarýyýz az kaldýk,
Kafalarda kýrk tilki, güya beþeriyet.
Deðiþken simalara gülücük saldýk
Bilmemekten deðil zinhar, nezaket.
Lakin bedenlerimiz faydasýz kadavra
Ruhlarýmýz gövdeden müstakil, bitkin.
Bölük geceden çýkýlmýþ nursuz sabaha,
Hergün ayný heyelan, her yüz maskeli.
Ne beklenir ki, kendini yek akýl sananlardan
Bizimki inanmýþ görünmek, sabýr tecilli.
Kainat onlarýn, tüm buluþlar, mütalaa.
Dahi sevgi, aþk onlarýn hepsi kem gözlü
Oysa sevilen sade güzellik olaydý,
Veysel nasýl destan yazardý sevgiliye.
Siyahlarýyýz biz devrin, hey hat azaldýk
Göçtük bu diyarlardan, turnalarýn güzergahýndan
Yol aldýk, amma uçmaða amma yalnýzlýða.

Sosyal Medyada Paylaşın: