ELBET
Deðersizleþ en sevdiklerinin gözünden
Yüreðimin acýsý tekerrür eden kadere
Yapayalnýz kal karanlýklarda önemsenmeyerek
Anca yalanlar anlatarak yangýnlara býrakýr öfke
Gereksiz biri gibi ömrümü izledim
Terbiyesizleþtim, hiç kendim gibi deðildim
Sýrf görünmek için sarf ettiklerime iðrendim
Ben benden çok þey öðrendim ama kendim olmayý denemedim
Kimliðimin belirsizliði içinde öz benliðimi kabullendim
Deðiþen fark ettiklerim, kaybettiðim þahsiyeti yeniden elde etmekteyim
Eðer herkes küçümsediðiyse artýk deðil sikimde
Ben sahiplendim sevgime, yeterliyim hislerime
Merhametim su istimal edilir sahte gülüþler içinde
Adalet yerini bencillere vermiþ, bürünmüþ ihanete
Feraseti gömdüm gözyaþlarý içinde, keþke demem denemedikçe
Geçmiþe götüren musibet düþürmek ister beni gaflete
Tek zafiyetim iki güzel kelime, korunacak haysiyet her tehlikeden geçse de
Þehvetle eriþemeyince dönüþtü zihnim bir týmarhaneye
Düþünceler savlet eder þiddetli beynime
Hayat dedi kaybettiklerini seyret, buruk bir tebessüm yüzümde
Þükrettiklerimiz ulaþtýrýr elbet bizi güzelliklere
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.