KÖY EVİ

Kalbimi okþarken inceden sýzý..
Fikrim yürek yemiþ kurt!Bekler ayazý...
Köy yerinde baca tütmüþ istemem güzü...
Yâr gönül otaðýndan sýcak aþ ister...

Damda dünden kalma üç beþ çamaþýr..
Kafa tutar rüzgâra...Uçmaya hazýr...
Güveçte aþk kaynar,kazanda huzur...
Yâr gönül otaðýndan sýcak aþ ister...

Sobada demlenir yarin öpüþü...
Eve sýzan hýrsýz sanki sinsi gülüþü...
Beni benden alýr sahip bakýþý...
Yâr gönül otaðýndan sýcak aþ ister...

Camý döver yaðmur,gök gürülderken..
Sabah ezanýnda köpekler havlarken..
Gün ýþýðý sýzmýþ,döþek terlerken...
Yâr gönül otaðýndan sýcak aþ ister...

Camda göçmen kuþlar boyun bükerken..
Sabýr maya tutmuþ tekne taþarken...
Alaca oðlak acý acý melerken...
Yâr gönül otaðýndan sýcak aþ ister...

Bir gün geçti karþýma sessiz sedasýz...
"Gitcem gayri" dedi gözleri vefasýz!
Bildimm gelmez artk bu köye evine!
Baþkasýný koy dedi benim yerime!

Ondan kelli kalbimin sürgüsü indi...
Dilim sustu..Yürek ömürlük küstü...
Ona hasret tarlalarda BEN i yitirdi...
Hayali elimden ibriði çeker...
Yâr gönül otaðýndan sýcak aþ ister..

Mýhtara sordum gördün mü tendeki caný?
"Yeter bacým" dedi "Üzme þu garip caný"..
Postacý elinde uzattý seni...
Dedi vazgeç unut artķ kocaný!!...

Haber saldým ben susarým sen onu kolla!!!
Bana da arada bir selam yolla!!
Yeter...Ne edem? Üç günlük dünyaa...
Haber salmýþ,"Sen gülümsün geçemem senden"
Hasret kokan, sen kokan o köy evinden...
Koyamam ki kimseleri senin yerine?
Adýn dua ezberimde,türkü dilimde...
Göründü toprak yoldan nihayetinde...
Kollarýný açmýþ,"koþ gel bana" der...
Yâr!!Gönül otaðýndan sýcak aþ ister!
Sosyal Medyada Paylaşın: