Senden sonra....
Senden sonra karanlýkta yatmaya korkar oldum...
Ve gülmeye....
Gece karabasan gibi çöker üstüme.....
Sabaha kadar hiç gitmez...
Bu yüzdendir ýþýðý bir baþka seviþim...
Gün zor mor doðunca içim rahatlar...
Yaþamak için bir yol ararým....
Senden sonra kalabalýktan kaçar oldum...
Ne zaman sen sorulsan, korkarým....
Konunun deðiþmesini beklerim...
Kaçamak bir kaç cümle çýkar aðzýmdan..
Oda dilimi yakar...
Bu yüzdendir susmayý bir baþka seviþim..
Söz lal olan dilde bitince içim rahatlar...
Tutunmak için bir dal ararým...
Senden sonra sonbaharý istemez oldum..
Yapraklarýn dökülmesi seni hatýrlatýyor..
Ve solan her çiçek...
Rüzgar çýkýnca endiþeye kapýlýyorum...
Renklerin her yüzü sana niye benzer...
Bu yüzdendir güneþi bir baþka seviþim...
Baharda canlanýnca doða içim rahatlar...
Yeþermek için bir yol ararým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.