Gün batýmýna yakýn Asya’nýn ar duygusu,
Çay kývamý demlenir Üsküdar sâhilinde;
Bakýþlar bir sevgili arar gibi gezinir,
Akþamýn melâlinde solan Kýzkulesi’nde.
Gemilerden el eden gurbetsi yorgunluklar,
Dinlenirken sýmsýcak kalplerin ocaðýnda,
Sultansýz saraylarýn ters düþen gölgeleri,
Taþýnýr karþýlardan sularýn kucaðýnda.
Bu görkemli þölenle silinir kaygý, keder,
Hüdâyi rotasýnda martýlar bayram eder.
Ýki deniz arasý, ak ve kara sevdâlar,
Zýt yönde özlemlerle barýþýk akýyorken;
Ýnsanlar seyre dalar benliðini boðazda,
Kimi geçim derdinde, kimi de naz niyazda,
Kimi yirmidört ayar, beste bulut avazda…
Ýki kýtalý kentin ikiden çok yüzü var;
Her meþrebin bir semti, her semtin bir özü var;
Bana uygun düþeni, çok sevdiðim Üsküdar.