İKİNDİ RUBAİLERİ-43

LÂCÝVERT AKÞAMLAR

Gölgenin karaltýsý raks eylerken camlarda...
Yine eðleþir durur deli gönlüm gamlarda
Gönül terazisinde aðýr gelir hasretin
Geceyi nuþ eylerim lacivert akþamlarda

SAFIMIZDAKÝ SAFLAR

Akýl savuþtuðunda peþ peþe gelir gaflar
Farelere kalmýþtýr kitap istifli raflar
Beyinler çölleþince filiz vermiyor akýl
Bir türlü uslanmýyor safýmýzdaki saflar


BAL MUMUNDAN HEYKELLER

Kendisini müçtehit sanmaktadýr nicesi
Mantýk üryan geziyor, aklýn düþmüþ peçesi
Afra tafra yapýyor bal mumundan heykeller
Birbirine karýþmýþ gündüzü ve gecesi

AY BULUTA GÝRENDE

Gurbet derin bir yara, içimde kanar durur
Közdür sýla hasreti; depreþir, yanar durur
Ay buluta girende artar yalnýzlýðýmýz
Mecnûn’a dönen yürek Leylâ’yý anar durur


HAYAT AÐACI

Gidilen yol tükenir, görünür son duraðý
Hayat aðacýmýzýn dökülür can yapraðý
Ýpekten elbiseler gardýroplarda eskir
Üryan bedenlerimiz yorgan eyler topraðý

YALAN VE HAKÝKAT

Hakikat hiç eskimez, yalan çabuk dökülür
Doðruluðun bileði zannetme ki bükülür
Yalan zifiri gece, hakikat ay gibidir
Yalan sert bir rüzgârda köklerinden sökülür

M. NÝHAT MALKOÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: