Nurani suratlý taksici Gümüþaneliydi... Okulu tehirsiz etmek maksadýmla, Hemen onu çaðýrýrdým. Dersime yetirirdi beni... Erbakan’ý; rahmetliyi çok severdi... aðzýmla; evimin çatýsýný ona bahsetmiþtim... "Açmazmýþ" olsaydým! Ýmdadýma koþagelirdi. Fiyatý uygundu, Edepli ve Tanrý korkusu olandý. benim serzeniþimse ondan: Ya arkadaþ emeklime kadar bunun vasýtasý beni 60. Yýl Ýlköðretime nakil eyledi. beni çýldýrtýrdý: " Hocam evin çatýsýný yaptýrdýn mý?" hep sordu... hep sordu! Ýnsanoðlunun garip halini bilmek mi? neydi, ne sebepti... sinirlerim bozuluyor hala..!
Yalçýner Yýlmaz 12-12-2020 Çanakkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalciner17 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.