BİZ ÖLÜRSEK

Hayallerimin sonsuz göðe açýlan
aydýnlýk penceresi
Varlýðýnýn gerçeði
karanlýk bir dipsiz kör kuyu ise
Þimdi söyle bana
Bu kadar zifiri hiçlik içindeyken
Onca yýl gördüðüm mavilik
Senden mi yoksa benden miydi


Bir karanlýk düþtü yüzüme
Karanlýktan kaybolur mu? insan
Vallahi billahi kayboldum
Bir yýðýn acý verdin
ömrüm yaþamaya sustu


Demem o ki
Yýllar evvel maruz kaldým aþka
Bu karanlýkta dar yollarým
Kör saðýr gidiþlerim
Haberdar olmadýðýn
Düþlerimin kahramýný olmanda vardý ama
Aðzýmda paramparça binlerce sözcükle
Ah bir bilsen ne güzel küfürler ettim
yokluðuna adarken varlýðýný


Bende sýzlýyor her yanýn
Içimin en vazgeçilmez sancýsý
Kýsma gözlerini karartma
Güneþ doðsun gözbebeklerine
Geç kalýnan hicbir hayat yasamaya deðmez
Oysa en icten dileklerimle
hayatýn olmayý dilerdim


Artýk benim ömrüm sen kokuyor
Beklemelere rehin bir ýürek
Hep kýrýlmalara gebe
Aslýnda öfke gidene deðil
Gitmeye sebeb ne varsa onadýr


Sahi BÝZ ölürsek
Sen kaç ömür yaþayabilirsin...

Sosyal Medyada Paylaşın: