Gecenin Sırrı

Karanlýk gecenin ardýna saklanan sýr,
Büründü mateme.
Ne ses, ne seda var
Bir adým daha yaklaþýyoruz ölüme,
Her saniye.

Sokaklar karanlýk ve ýssýz,
Geceler soðuk ve acýmasýz..
Kim bilir kimleri karýþtýrdý,
Sonu meçhul yollara?
Kimleri azraille tanýþtýrdý;
Oturttu ölümün kucaðýna?

Geceler acýmasýz,
Ýnsanlar arsýz.
Cefa içinde sefa
Sefa içinde cefa sürdüler
Adem’den bu yana.
Bir kez olsun bakmadýlar ibret aynasýna.

Gece karanlýk,
Kötüye açýk;
Ýnsan demez ’Hayýr’!
Geceyle birlikte örtünen sýr,
O’na uyana hazýr.

Ne mutlu karanlýkta bile
Yüreðinde güneþ taþýyan insana!

(19.08.2008)
Sosyal Medyada Paylaşın: