" aþk gözde mayalanan , sözlerin dudaðýnda alev alan bir kibrit çöpüydü "
bazen gecenin soðuk yüzüne düþen günýþýðý bazen de dehlizlerde kaybolmuþ gökkuþaðýnýn güneþsiz silüeti
bir vakitler yalnýz büyürdüm hayâller daraðacýna yaslanýr gölgesinde ýslanan kirpikler ýssýz bir limana çýkardý öyle mahsun uykular çalmazdý kapýyý avuçlar dolusu umutla yýkardým yüzümü de yine yere eðmezdim
bir vakitler kanardý sol yaným saatin sessiz yolculuðunda sancýlarým baþlar ýþýða kör bakan kalemimle yazýlacak þiirlere akardým göðsümün acýsýyla demlediðim her satýr sevdaya sivri dili çözülmüþ her sözcük þiire teyellenirdi en sonunda
onun beyazýydý siyahlardan sýyrýlýp alnýmdan öpen ve onun bakýþýydý düþten bir demetle baþýmda dönen
// gülüþler sürgünden döner //
gözler yaþýndan yorgun baksa da ruhun aynadaki yüzleriydik biz.
07/12/2020 01;15 eMÝNeYZAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.