Eskiden evlerin damlarý akarmýþ, kalplerden riya deðil. Ama sohbetler samimi ve sýcakmýþ. Sobanýn üzerinde demlenmiþ çay, sohbetlere dem katarmýþ. Yürekler daha az kararmýþ, insanlar daha safmýþ. Þehrin kalabalýklarýndan uzak ve dört bir taraf huzur kokarmýþ. Kötüler yine varmýþ ama iyiler hep kazanýrmýþ. Þimdi karýnlar tok, kalpler sevgiye aç, ruhlar ise güzelliklere muhtaç. Sohbetler aðýzdan çýkan sözlerden ibaret, samimiyetsiz! Ne ruha dokunur olmuþ, ne de kalbe nakþedilmiþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammethezer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.